Opvoeden is je kinderen begeleiden in het opgroeien en zelf daarbij zoveel mogelijk het goede voorbeeld geven.
Uit onderzoek blijkt dat bijna 17% van de ouders zich incompetent voelt als opvoeder. Heel eerlijk heb ik ook vaker die gedachte gehad; ik denk wij allemaal wel eens. Opvoeden haalt ook jouw innerlijk kind weer naar boven; alles wat jij als kind hebt meegemaakt komt weer terug.
Zo zul je frustratie voelen bij opvoedzaken waar jij als kind een emotie hebt gevoeld. Bijvoorbeeld als jij vroeger niet boos mocht zijn, zul je nu frustratie voelen wanneer jouw kind boosheid ervaart. Je voelt die weggestopte emotie van jezelf daarbij weer opnieuw en daarnaast de machteloosheid omdat je niet weet hoe je jouw kind hierin kan begeleiden. Jij hebt het zelf immers nooit geleerd…
En zo gaat dit met veel onderwerpen zo. In jouw opvoeding heb je bij je ouders emoties ervaren, maar ook bij leerkrachten, bij vrienden of zelfs bij familieleden of vreemden. Telkens als er een opmerking kwam die jou raakte, maar waar jij als kind niets mee kon, zit deze nog ergens als energie vast in jouw lijf. Hoe meer een bepaald onderwerp werd “geraakt”, hoe meer energie daar nog van vast zit in jouw lijf.
Op het moment dat jouw kind ditzelfde onderwerp aanraakt, merk jij dit ook. Jij mag alsnog hierbij leren hoe je hiermee wilt omgaan. Vroeger werd er voor jou gekozen, nu mag jij zelf kiezen. Als jij eenmaal herkent waar het vandaan komt en weet wat jij nu wil voor jouw kind, zul je merken dat deze energie weg gaat. Hiermee zal ook het gedrag van je kind, wat bij jou frustratie oproept, vanzelf weggaan.
En naast dat jij het gedrag niet meer als frustrerend ervaart, heb jij ook als ouder geleerd hoe jij je kind hierin wil begeleiden, op een liefdevolle manier.
Maar je kind kan je ook spiegelen als er in het heden iets speelt. Als je kind slecht eet, kan dit ook een spiegel voor jou zijn dat jij jezelf niet goed “voedt”. Oftewel dat jij niet goed voor jezelf zorgt. Bij iedere leeftijdsfasen komen nu dingen aan bod en blijf je leren als ouder en als kind. Zodra jij leert dat dit proces zich telkens herhaalt en je dus samen blijft leren, zul je begrijpen dat je nooit volledig competent wordt in het opvoeden! Je blijft namelijk steeds nieuwe dingen leren.
Als jij kunt zien dat dit proces leuk is en dat zowel jij als je kinderen mogen blijven leren met en van elkaar, kun jij het hele ouderschapsproces met een lach gaan zien! Je geeft je kinderen het voorbeeld dat je blijft leren.
Bij kinderen verwachten we vaak niet dat ze meteen lopen en praten en accepteren we dat dus ook. We verwachten echter wel dat ze als kind altijd netjes eten, nooit boos worden, altijd rustig blijven communiceren als iets dwars zit, altijd samen delen.. en ga zo maar door. Al die verwachtingen zijn ook niet reëel bij een kind! Kinderen mogen leren en hebben begeleiding en voorbeeldgedrag nodig.
Praat jij zelf altijd rustig naar iedereen? Deel jij al je spullen (inclusief telefoon) met je kinderen? Eet jij niet minder als je iets minder lekker vindt? Wordt jij nooit boos? Oftewel vergeef jezelf en je kind.
Als je zelf dit voorbeeld geeft, leer je ze ook een hele waardevolle les dat goed ook goed is en dat niemand perfect is! Leren hoort er altijd bij en blijft leuk; je wordt er steeds weer beter van 🙂
Mocht je begeleiding willen in dit proces of hulp bij de spiegel die je kind jou geeft, neem dan contact met me op. Of lees meer hierover in mijn boek “In 12 stappen een relaxed kind“.
Ik help je graag. Opvoeden met een lach is veel leuker!
